Traditioneel wordt uveamelanoom behandeld met agressieve ingrepen zoals enucleatie of zelfs orbitale exenteratie, vaak gevolgd door radiotherapie. Een casus uit het Institut Curie in Parijs laat echter zien dat een meer conservatieve aanpak in geselecteerde gevallen succesvol kan zijn.1
Uveamelanoom is de meest voorkomende primaire intra-oculaire maligniteit. Een belangrijke prognostische factor is extrasclerale uitbreiding, die bij 5-20% van de patiënten voorkomt en sterk geassocieerd is met metastasen en hogere mortaliteit. Deze casus betrof een 45-jarige man die sinds 2015 werd gevolgd vanwege een klein choroïdaal melanoom nabij de papil. In 2019 werd progressie gezien, met op MRI een intraoculaire laesie van 7×2 mm en een extrasclerale component van 6×4 mm. Een multidisciplinair team koos voor protonenbundeltherapie (60 Gy in 4 fracties), waarbij het bestralingsveld werd uitgebreid om ook het orbitale deel te omvatten. Tijdens follow-up nam de laesie geleidelijk af; de extrasclerale uitbreiding kromp van 3,5 naar 1,6 mm. Er trad tot op heden geen recidief of metastasering op, 6 jaar na behandeling. De visus bleef aanvankelijk stabiel, maar in 2021 ontstond radiatiepapillopathie met een visusdaling naar 20/400. Desondanks werd het oog behouden en bleef de tumor onder controle.
Deze casus illustreert dat een individuele, minder invasieve benadering – zoals protonentherapie – oogbehoud en lokale tumorcontrole kan opleveren bij patiënten met een ogenschijnlijk ongunstige prognose. Hoewel agressieve chirurgie vaak de standaard blijft, kan een conservatief beleid in geselecteerde situaties de balans tussen kwaliteit van leven en oncologische veiligheid verbeteren.
Bron:
- Di Dario AG, et al. Ocular melanoma with posterior primary extrascleral extension: a conservative approach with a 6-year follow-up. EURETINA Congress 2025, abstract 25-2265.