Een systematische review en meta-analyse laten zien dat het gebruik van GLP1-receptoragonisten mogelijk het risico op veneuze trombo-embolie (VTE) verlaagt, met name door een afname van het risico op longembolie.
GLP1-receptoragonisten zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van type 2-diabetes mellitus, maar worden inmiddels op grote schaal ingezet voor gewichtsreductie. Aangezien obesitas een bekende risicofactor is voor veneuze trombo-embolie (VTE) gingen de auteurs na of GLP1-RA’s mogelijk ook het risico op trombose verlagen.
In totaal werden 30 gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken geïncludeerd op basis van een systematische literatuurzoektocht tot november 2024. Het merendeel van de onderzoeken (97%) was dubbelblind en placebogecontroleerd; 63% richtte zich op patiënten met diabetes type 2.
Semaglutide was de meest onderzochte GLP1-RA (37%). De behandelduur varieerde van 16 tot 260 weken, met een mediaan van 68 weken. De steekproefgroottes lagen tussen 154 en 17.604 deelnemers per studie.
De incidentie van VTE bedroeg 1,1 per 1.000 patiëntjaren in de GLP1-RA-groep en 2,5 per 1.000 patiëntjaren in de placebogroep. Hoewel de gecombineerde risicoreductie voor VTE (RR 0,69; 95%-BI 0,43-1,12) niet statistisch significant was, werd een significante afname in het risico op een longembolie vastgesteld (RR 0,62; 95%-BI 0,4-0,97). Voor DVT werd daarentegen geen verschil waargenomen (RR 1,18; 95%-BI 0,61-2,30). De daling in VTE-risico leek het grootst in studies met een behandelduur van minder dan 52 weken.
Deze resultaten wijzen op een potentieel antitrombotisch effect van GLP1-receptoragonisten, vooral wat betreft het voorkomen van longembolie. De auteurs pleiten daarom voor aanvullend onderzoek om deze bevindingen te bevestigen en om de onderliggende mechanismen en klinische implicaties verder te verhelderen.
Bron: