Uitbreiding van salvage-radiotherapie op het prostaatbed (PBRT) met bestraling van de bekkenklieren (PLNRT), in combinatie met kortdurende androgeendeprivatietherapie (ADT), leidde in de SPPORT-trial tot minder progressie van prostaatkanker na 5 jaar.
Tussen 2008 en 2015 werden 1.792 patiënten geïncludeerd en gerandomiseerd naar 3 groepen: 592 naar groep 1 (alleen PBRT), 602 naar groep 2 (PBRT plus ADT) en 598 naar groep 3 (PLNRT plus PBRT plus ADT). Bij de tussentijdse analyse (n = 1.191; 23 mei 2018) werd de Haybittle-Peto-grens voor de 5-jaars progressievrije overleving (PFS) overschreden bij een vergelijking tussen groep 1 en groep 3 (verschil 17,9%; SE 2,9%; p < 0,0001). Het verschil tussen groep 2 en 3 overschreed de grens niet (p = 0,0063). Bij de finale analyse (26 mei 2021) met een mediane follow-up onder overlevenden van 8,2 jaar (IQR 6,6-9,4), was het 5-jaars PFS-percentage 70,9% (95%-BI 67,0-74,9) in groep 1; 81,3% (78,0-84,6) in groep 2 en 87,4% (84,7-90,2) in groep 3. De PFS in groep 3 was daarmee superieur aan groep 1 en 2.
Acute (≤ 3 maanden na radiotherapie) bijwerkingen ≥ graad 2 kwamen significant vaker voor in groep 3 (246 (44%) van 563) dan in groep 2 (201 (36%) van 563; p = 0,0034), en dat percentage was dan weer hoger dan in groep 1 (98 (18%) van 547; p < 0,0001). Vergelijkbare bevindingen werden waargenomen voor bijwerkingen ≥ graad 3. Late toxiciteit (> 3 maanden na radiotherapie) verschilde niet significant tussen de groepen, afgezien van meer late ≥ graad 2 bloed- of beenmergevents in groep 3 versus groep 2 (eenzijdige p = 0,0060).