Belantamab mafodotin in combinatie met pomalidomide en dexamethason (BPd) laat in het fase III-onderzoek DREAMM-8 een duidelijk en duurzaam voordeel zien ten opzichte van de standaardcombinatie pomalidomide, bortezomib en dexamethason (PVd) bij patiënten met gerecidiveerd of refractair multipel myeloom (R/R MM).
Bij patiënten met nieuw gediagnosticeerd MM zijn tripel- of quadrupelregimes de standaard, maar de meeste patiënten ervaren uiteindelijk een terugval. Bij een terugval zijn er weinig effectieve en duurzame behandelingsopties beschikbaar, vooral als de patiënt eerder is behandeld met of resistent is tegen lenalidomide en/of anti-CD38-antistoffen.
In DREAMM-8 bleek al eerder dat belantamab mafodotin in combinatie met pomalidomide en dexamethason (BPd) de progressievrije overleving (PFS) van patiënten met R/R MM significant verbetert vergeleken met standaard PVd. Inmiddels zijn ook de langetermijnresultaten bekend. Na een follow-up van mediaan 35,8 maanden bleek de PFS 32,6 maanden bij BPd, versus 12,5 maanden bij PVd (HR 0,49). Ook de PFS na een volgende behandeling (PFS2) laat een aanhoudend voordeel zien voor BPd: 47,1 maanden versus 21,7 maanden bij PVd.
De diepte van de respons is eveneens duidelijk in het voordeel van BPd. Complete respons of beter werd bereikt bij 43% van de patiënten die BPd ontvingen, vergeleken met 17% van de patiënten die PVd-ontvingen. Patiënten met BPd bereikten 5 keer zo vaak MRD-negativiteit als patiënten met PVd (28 versus 6%). Bovendien behield een deel van de patiënten in de BPd-arm deze MRD-negativiteit ten minste 12 maanden. De mediane duur van respons was in de BPd-arm nog niet bereikt, terwijl deze in de PVd-arm 16,4 maanden bedroeg.
Het veiligheidsprofiel van BPd blijft consistent met eerdere analyses. Het betreft een behandeling die goed poliklinisch kan worden gegeven, maar zorgvuldige monitoring blijft noodzakelijk, onder andere vanwege oculaire toxiciteit die bekend is bij belantamab mafodotin.
Bron: