Mepolizumab ook effectief als patiënt dit zelf toedient

Het biological mepolizumab is even effectief bij zelftoediening als wanneer het wordt toegediend door een zorgverlener in het ziekenhuis. In beide gevallen leidt het tot een afname van het aantal ernstige exacerbaties en een afname van het gebruik van orale corticosteroïden.¹ 

Patiënten met ernstig eosinofiel astma die het biological mepolizumab (anti-IL-5) gebruiken, krijgen hiervan elke 4 weken subcutaan een dosis toegediend. Naast toediening door een zorgverlener in het ziekenhuis is het ook mogelijk dat patiënten of hun mantelzorgers het geneesmiddel zelf toedienen. Hiervoor zijn (in Nederland) een voorgevulde pen en een wegwerpspuit beschikbaar. 

Tijdens het EAACI 2023-congres presenteerde professor Giorgio Walter Canonica de resultaten van een posthoc-analyse van de REALITI-A-studie. Deze internationale, prospectieve, observationele, real-world studie verzamelde data van 822 patiënten die startten met mepolizumab. De studie vergelijkt de klinische uitkomsten in het jaar voorafgaand aan de behandeling met de resultaten in de 2 jaar daaropvolgend. 

In de huidige post-hocanalyse vergeleek Canonica het aantal ernstige exacerbaties en het gebruik van orale corticosteroïden (OCS) tussen patiënten die gedurende de follow-upperiode van 2 jaar ten minste 1 keer zelf mepolizumab hadden toegediend (n = 146) en patiënten die het medicijn enkel toegediend hadden gekregen door een zorgverlener (n = 676). 

Allereerst liet hij zien dat het aantal ernstige exacerbaties in beide groepen even sterk afnam (totale groep: 74%; toediening door zorgverlener: 72%; zelftoediening: 79%). Ook de mediane dosis OCS en het aantal patiënten dat na 2 jaar gestopt was met OCS (resp. 57, 56 en 59%) was vergelijkbaar tussen de groepen. Tot slot presenteerde Canonica resultaten voor de groep patiënten die tijdens de studie overschakelden van toediening door een zorgverlener naar zelftoediening. Ook bij hen nam bij beide toedieningsmethoden het aantal ernstige exacerbaties af ten opzichte van de periode voor de start met mepolizumab (resp. 79 en 84%). 

Canonica concludeert dat mepolizumab zowel bij toediening door een zorgverlener als bij toediening door de patiënt zelf het aantal ernstige exacerbaties en het OCS-gebruik afneemt bij gebruik van mepolizumab. Zelftoediening van mepolizumab kan mogelijk voordelen bieden voor patiënten die op grotere afstand van het ziekenhuis wonen.

Bronnen:

1. Canonica GW, Demetriou L, Schleich F, et al. The impact of mepolizumab self-administration on real-world outcomes in patients with severe asthma: post hoc analysis of REALITI-A at 2 years. EAACI Congress 2023, oral presentation 000865.
2. Harrison T, Canonica GW, Chupp G, et al. Real-world mepolizumab in the prospective severe asthma REALITI-A study: initial analysis. Eur Respir J. 2020;56(4):2000151.
3. Pilette C, Canonica GW, Chaudhuri R, et al. REALITI-A Study: Real-World Oral Corticosteroid-Sparing Effect of Mepolizumab in Severe Asthma. J Allergy Clin Immunol Pract. 2022;10(10):2646-56.