Jayne Tierney (University College London) vertelde over het Systemic Treatment Options for Cancer of the Prostate (STOPCAP M1)-initiatief, dat met behulp van meta-analyses op basis van individuele patiëntengegevens duidelijkheid wil verkrijgen over de optimale behandeling van prostaatcarcinoom.1
STOPCAP is een wereldwijd samenwerkingsverband dat tot doel heeft snel vast te stellen welke behandelingen het meest effectief zijn voor mannen met gevorderd prostaatcarcinoom. Tierney vertelde dat het initiatief werd genomen omdat het met reguliere meta-analyses op basis van gepubliceerde studieresultaten relatief lang duurt voordat duidelijkheid verkregen wordt, en dat de analyse beperkt is tot de gepubliceerde gegevens. Daarom worden steeds vaker meta-analyses uitgevoerd op basis van individuele patiëntengegevens, waarmee grondigere analyses mogelijk zijn en klinisch belangrijke vragen makkelijker beantwoord kunnen worden.
Door data direct bij onderzoekers te verzamelen, krijgen de onderzoekers snel antwoord op belangrijke klinische vragen. Zo vonden Tierney en collega’s duidelijke aanwijzingen dat de effecten van docetaxel varieerden naar gelang het ziektevolume. “Het ziektevolume is zeer prognostisch en ook voorspellend voor de effecten van docetaxel. Bij mannen met metachroon gemetastaseerde laagvolumeziekte leverde docetaxel geen waarneembaar voordeel op.”
Tierney liet nieuwe data zien over een meta-analyse naar het effect van abirateron. Deze suggereren dat patiënten onder de 75 jaar langer leven, maar dat patiënten boven de 75 geen overlevingsvoordeel hebben. “Doordat we individuele patiëntengegevens hadden en konden kijken naar specifieke doodsoorzaken, zagen we dat abirateron de prostaatkankerspecifieke sterfte ook bij patiënten boven de 75 vermindert (HR 0,76).”
Een andere recente meta-analyse toonde aan dat het voordeel van radiotherapie beperkt is tot patiënten met laagvolumeziekte en met minder dan 4 botmetastasen. In de toekomst willen de onderzoekers kijken naar tripeltherapie, stereotactische radiotherapie, radioligandtherapie en PARP-remmers.
Bron: