Bijwerkingen gerelateerd aan TRK-remming, waaronder gewichtstoename, duizeligheid en pijn na staken van de behandeling, komen voor bij een aanzienlijk deel van de patiënten die een TRK-remmer gebruiken. Dat concluderen Amerikaanse onderzoekers in Annals of Oncology. Deze bijwerkingen zijn beheersbaar met farmacologische interventie en/of dosisaanpassing.
Het tropomyosinereceptorkinase (TRK) pathway is betrokken bij de regulatie van eetlust, balans en pijngevoeligheid. Hoewel gewichtstoename en duizeligheid zijn gemeld in prospectief onderzoek naar TRK-remmers, is een verhoogde pijngevoeligheid na stoppen van de medicatie niet systematisch gerapporteerd. Het doel van dit onderzoek was om het bijwerkingenprofiel van TRK-remmers en de bijbehorende behandelstrategieën nader te karakteriseren. Daarvoor werden patiënten met gevorderde of inoperabele solide tumoren die werden behandeld met een TRK-remmer retrospectief geïdentificeerd in klinische databases. Bij deze patiënten werden de frequentie, ernst, duur en behandelresultaten van bijwerkingen, waaronder gewichtstoename, duizeligheid en pijn in kaart gebracht.
Er werden 96 patiënten met 15 unieke kankerhistologieën geïdentificeerd. Gewichtstoename werd waargenomen bij 53% (95%-BI 43-62) van de patiënten en nam toe bij langduriger gebruik van de TRK-remmer. Farmacologische interventie, meestal met een GLP-1-analoog of metformine, leek te resulteren in stabilisatie of gewichtsverlies. Duizeligheid, met of zonder ataxie, werd waargenomen bij 41% (95%-BI 31-51) van de patiënten met een mediane tijd tot begin van de klachten van 2 weken (bereik: 3 dagen tot 16 maanden). Dosisverlaging van de TRK-remmer was hierbij de meest effectieve interventie. Pijn na tijdelijke of permanente stopzetting van de TRK-remmer werd waargenomen bij 35% (95%-BI 24-46) van de patiënten; dit kwam vaker voor bij langdurig gebruik van de medicatie. Opnieuw starten met een TRK-remmer was hiervoor de meest effectieve interventie.
Bron: