Een gerandomiseerd onderzoek naar de toegevoegde waarde van therapeutic drugmonitoring (TDM) bij patiënten die starten met infliximab, vond dat deze strategie geen effect heeft op het aantal remissies na 30 weken. Wel ging TDM gepaard met minder infusiereacties.
De studie van Noorse onderzoekers vormt de eerste gerandomiseerde studie naar de waarde van TDM. Deze gepersonaliseerde behandelstrategie is gebaseerd op monitoring van medicijnwaarden; het zo nodig bijstellen van de dosering van een medicijn zou mogelijk de effectiviteit van de behandeling verhogen.
Voor de open-label NOR-DRUM-studie randomiseerden de onderzoekers 411 patiënten met reumatoïde artritis, artritis psoriatica (PsA), spondyloartritis (SpA), colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn of psoriasis die starten met behandeling met infliximab naar 2 groepen. De ene groep kreeg de standaardbehandeling met infliximab; bij de andere groep werd de infliximab op basis van TDM gedoseerd tot therapeutisch geachte waarden. In beide groepen werd behandeling gestaakt zodra patiënten antilichamen tegen het middel ontwikkelden.
De onderzoekers vertelden dat er geen verschil was in de hoeveelheid klinische remissies na 30 weken, het primaire eindpunt van de studie. In de TDM-groep behield 53% een remissie na 30 weken (n = 100), ten opzichte van 54% in de controlegroep (n = 106). Ook secundaire eindpunten, zoals ziektespecifieke meetmethoden, toonden geen voordeel van TDM. Respectievelijk 10 en 15% van de patiënten ontwikkelde antilichamen tegen infliximab. Verder was er tussen de groepen geen verschil in het optreden van bijwerkingen, maar werden wel minder infusiereacties gezien in de TDM-groep (2,5% vs. 8%).
Hoewel TDM ten aanzien van veiligheid voordelen heeft, in de vorm van minder infusiereacties, vormen de resultaten van de NOR-DRUM-studie geen aanleiding om TDM als strategie aan te bevelen bij het starten met infliximab, aldus de onderzoekers.
Bron: