Behandeling met ENV-101, een remmer van de Hedgehog-pathway, is bij patiënten met idiopathische longfibrose geassocieerd met een afname van longfibrose en een toename van het longvolume. Dit vertaalde zich binnen 12 weken in een verbeterde longfunctie bij deze patiëntengroep.
Idiopathische longfibrose (IPF) is de meest agressieve vorm van interstitiële longziekte (ILD), met een mediane overleving van 2 tot 3 jaar vanaf de diagnose en beperkte therapeutische opties. ENV-101 is een nieuwe orale remmer van de Hedgehog (Hh)-signaleringsroute die is gericht op de onderliggende pathologische mechanismen die fibrotische longziekten veroorzaken. Het middel is getest in de gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie ENV-IPF-101 (NCT04968574). Deelnemers hadden een geforceerde vitale capaciteit (FVC) > 50% en een diffusiecapaciteit (DLco) ≥ 35% van de voorspelde waarde. Ze werden 1:1 gerandomiseerd naar eenmaal daags 200 mg ENV-101 (n = 21) of placebo (n = 20) gedurende 12 weken.
Het primaire eindpunt was veiligheid en verdraagbaarheid. 6 deelnemers in de actief behandelde groep konden na 12 weken niet geëvalueerd worden; in 1 geval vanwege bijwerkingen (dysgeusie/verminderde eetlust). De meest voorkomende behandelingsgerelateerde bijwerkingen waren dysgeusie, alopecia en spierkrampen. Er waren geen bijwerkingen van graad 3 of 4 of ernstige bijwerkingen.
Wat de werkzaamheid betreft, verhoogde ENV-101 na 6 en na 12 weken de gemiddelde FVC als percentage van de voorspelde waarde (ppFVC), en de FVC in ml. In de placebogroep namen deze waarden juist af (p < 0,05 voor beide). Ziekteprogressie, gedefinieerd als > 10% afname in ppFVC, trad alleen op bij 2 patiënten in de controlegroep. De totale longcapaciteit in de behandelgroep was na 12 weken significant verhoogd (p = 0,004), terwijl de longfibrose was verminderd (p = 0,10).
Deze resultaten ondersteunen volgens de auteurs de fase IIb-studie die gepland is voor IPF en voor ILD met progressieve fibrose (PF-ILD).
Bron: