Risicofactoren voor hart- en vaatziekten (HVZ) kunnen variëren afhankelijk van het longitudinale HbA1c-traject bij mensen met type 1 diabetes, zo concluderen Amerikaanse onderzoekers in Diabetes Care.
Rachel Miller en collega’s van de University of Pittsburgh in Pennsylvania stellen dat hun onderzoeksresultaten “suggereren dat bij patiënten met een slechte glykemische controle, traditionele risicofactoren, zoals cholesterol en roken, mogelijk worden overschaduwd door HbA1c, waardoor ze een kleinere rol spelen bij het bepalen van het langdurige cardiovasculaire risico.” Ze voegen er echter aan toe dat “in de context van lagere glykemische blootstelling, het belang van traditionele cardiovasculaire risicofactoren duidelijker is.” Hoewel het belangrijk is om dyslipidemie en hoge bloeddruk bij type 1-diabetes te behandelen, ongeacht de glykemische controle, kan het focussen op deze factoren dus mogelijk meer opleveren bij mensen met een relatief laag HbA1c”, aldus de onderzoekers.
Met behulp van 30 jaar aan data van 536 deelnemers aan de Pittsburgh Epidemiology of Diabetes Complications-studie naar childhood-onset type 1 diabetes, die op baseline geen HVZ hadden, identificeerden Miller en collega’s 2 HbA1c-trajecten die waren geassocieerd met verschillende cardiovasculaire risico’s. De groep met een laag HbA1c-traject (76% van het cohort) had op baseline een gemiddeld HbA1c van 8,4% (68 mmol/mol) wat tijdens follow-up daalde tot 7,7% (61 mmol/mol). Van deze groep ontwikkelde 38% HVZ na 30 jaar. De groep met een hoog HbA1c-traject (24% van het cohort) behield een gemiddeld HbA1c van ongeveer 10% (86 mmol/mol) tijdens follow-up, waarbij 77% HVZ ontwikkelde.
Na correctie voor baseline variabelen, vonden de onderzoekers dat het hoge HbA1c-traject was geassocieerd met een 3,07-voudig verhoogd risico op HVZ ten opzichte van het lage traject. Verdere correctie voor risicofactoren toonde aan dat een langere diabetesduur, gebruik van bloeddrukverlagende medicatie en een hoger aantal witte bloedcellen elk significant geassocieerd waren met een verhoogd cardiovasculair risico in beide groepen. Bovendien waren een lager HbA1c op baseline, hoger baseline niet-HDL-cholesterol, lagere eGFR en roken elk geassocieerd met een verhoogd cardiovasculair risico in de lage HbA1c-groep.
In de hoge HbA1c-groep was een hogere albumine-excretiesnelheid (AER) op baseline geassocieerd met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, wat volgens de onderzoekers wijst op “een opmerkelijk verschil in de associatie tussen nierschade (AER) en -functie (eGFR) en cardiovasculair risico per HbA1c-traject.” Ze voegen eraan toe dat dit eerder bewijs van verschillende nierziektefenotypes (niet-albuminurie en albuminurie) ondersteunt.
Provided by Medicine Matters diabetes; ©2021 Springer Healthcare Ltd, part of the Springer Nature group.
Bron:
Miller RG, Orchard TJ, Costacou T. 30-Year Cardiovascular Disease in Type 1 Diabetes: Risk and Risk Factors Differ by Long-Term Patterns of Glycemic Control. Diabetes Care. 2021 Nov 15. Online ahead of print.