Vergeleken met conservatieve behandeling levert starten met dialyse wanneer de nierfunctie onder 12 ml/min/1,73 m2 zakt bij oudere nierpatiënten die niet in aanmerking komen voor niertransplantatie, maar een beperkte winst op in overlevingsduur. Ook zorgt dialyse ervoor dat patiënten significant minder tijd thuis kunnen doorbrengen.
Voor oudere nierpatiënten die niet in aanmerking komen voor een niertransplantatie is conservatieve zorg – ook wel nierfunctie-ondersteunende behandeling – een alternatief voor dialyse. In deze studie vergeleek de Amerikaanse onderzoeksgroep van Kurella Tamura de overleving en tijd thuis tussen ouderen met chronische nierschade die begonnen met dialyse en die conservatieve zorg bleven ontvangen. Op observationele gegevens van het U.S. Department of Veterans Affairs (2010-2018) pasten ze de techniek ‘target trial emulatie’ toe om een klinische trial na te bootsen.
In het cohort zaten 20.440 patiënten met chronische nierschade van 65 jaar en ouder die niet in aanmerking kwamen voor een niertransplantatie. De dialysepatiënten begonnen 8 dagen (mediaan) nadat hun eGFR onder de 12 ml/min/1,73 m2 was gezakt met dialyse en van de groep met conservatieve zorg begon een deel later (mediaan 3 jaar) alsnog met dialyse. Binnen de periode van 3 jaar was de overleving van patiënten in de dialyse-groep 770 dagen en in de conservatief behandelde groep 761 dagen. Het verschil tussen de groepen van 9,3 dagen (95%-BI -17,4 tot 30,1 dagen) was echter niet statistisch significant. Daarnaast spendeerden degenen die dialyseerden 13,6 dagen minder thuis (95%-BI 7,7 tot 20,5 dagen). Vergeleken met patiënten met conservatieve behandeling die helemaal afzagen van dialyse, had de groep die wél startte met dialyse een 77,6 dagen langere overleving (95%-BI 62,8-91,1) en 14,7 dagen minder thuis (95%-BI 11,2-16,5).
Bron:
Montez-Rath ME, Thomas I, Charu V, et al. Effect of starting dialysis versus continuing medical management on survival and home time in older adults with kidney failure: A target trial emulation Study. Ann Int Med. 2024;177:1233-43.