GLP-1-receptoragonisten leiden niet alleen tot glykemische controle en gewichtsverlies, maar hebben mogelijk ook een direct, gunstig effect op het oog. Uit een Amerikaanse studie blijkt nu dat het risico op primair openkamerhoekglaucoom aanzienlijk lager is wanneer mensen met overgewicht/obesitas maar zonder diabetes GLP-1-receptoragonisten gebruiken, dan wanneer ze standaard afslankmiddelen innemen.
Overgewicht en obesitas verhogen mogelijk de kans op primair openkamerhoekglaucoom (POAG), waardoor gewichtsverlies juist het tegengestelde effect kan hebben. Daarnaast bleek uit studies onder diabetes type 2-patiënten die GLP-1-receptoragonisten gebruikten, dat deze geneesmiddelgroep, naast gewichtsverlies, kan leiden tot neuroprotectie en minder inflammatie in het oog. Een Amerikaans onderzoek vergeleek daarom een groep mensen zonder diabetes die GLP-1-receptoragonisten gebruikte om af te vallen met een groep die standaardafslankmiddelen innam, om te achterhalen of er verschillen waren in de risico’s op oculaire hypertensie (IOP) en POAG.
De onderzoekers gebruikten retrospectieve cohortgegevens van in totaal meer dan 120.000 60-plussers met overgewicht/obesitas maar zonder diabetes, waarbij patiënten die een GLP-1-receptoragonist gebruikten (semaglutide of liraglutide) werden gematcht met mensen die een ander afslankmedicijn innamen. Ze vergeleken de risico’s op IOP en POAG 5 jaar later.
De risico’s op IOP en POAG bleken respectievelijk 66% en 59% lager in de GLP-1-receptoragonist-groep dan in de standaardafslankmiddel-groep. Daarnaast was het gewichtsverlies significant groter bij mensen die een GLP-1-receptoragonist gebruikten dan bij degenen die een ander afslankmiddel namen. Of GLP-1-receptoragonisten het risico op POAG verlagen door een direct effect op het oog of door een indirect effect, via gewichtsverlies, is volgens de onderzoekers nog een open vraag.
Bron: