Het promotieonderzoek van Roeland Kleipool aan de Universiteit van Amsterdam biedt nieuwe inzichten in de variatie wat betreft de morfologie en kinematica van de vaak geblesseerde achtervoet.
In een overzichtsartikel beschrijft Kleipool dat tijdens het lopen en rennen slechts een deel van het maximale bewegingsbereik van de talocrurale en subtalaire gewrichten wordt gebruikt. Bij compressie kan de stabiliteit volledig worden toegeschreven aan de gewrichtsvlakken.
Kleipool vond dat bij het bewegen van de voet de dimensies van de sinus tarsi veranderen. Terwijl tijdens het bewegen de dimensies in het middengebied relatief constant blijven, veranderen de dimensies aan de laterale en mediale zijde, voornamelijk tijdens in- of eversie.
Hij evalueerde tevens een nieuw soort enkelbrace in een 3D stress-CT-test. In een kinematische analyse vond hij dat de belangrijkste beweging voor enkelverstuikingen door de brace aanzienlijk wordt beperkt, zonder andere bewegingen te beperken.
Met behulp van cilindermodellen toonde Kleipool aan dat bij patiënten met chronische enkelinstabiliteit de calcaneus meer in valgus in plaats van varus wordt geplaatst in vergelijking met controlepersonen. Verder bleken er links-rechtsverschillen te zijn in de morfologie en morfometrie van de talocalcaneale gewrichten. Kleipool vond echter geen significant verband tussen deze metingen en de aanwezigheid van kraakbeenschade.
Bron:
Kleipool RP. On the cornerstone of our body – Functional and clinical anatomy of the hindfoot. Proefschrift, Universiteit van Amsterdam, 19 januari 2022.