Tijdens haar promotieonderzoek aan de Vrije Universiteit onderzocht Liza Botros de effectiviteit en veiligheid van doelgerichte medicijnen bij diverse pulmonale arteriële vaataandoeningen, variërend van pulmonale hypertensie tot COVID-19.
In een van de studies die worden beschreven in haar thesis, werden 15 PAH-patiënten gedurende 4 maanden behandeld met mercaptopurine. Botros vond dat deze behandeling leidde tot een daling van de druk in de longslagaders, maar ook gepaard ging met veel bijwerkingen. Daarom concludeert ze dat dit middel niet veilig is voor dagelijks gebruik.
Ook onderzocht ze welk effect bosutinib heeft op het vaatendotheel. Ze ontdekte dat de verbindingen tussen de endotheelcellen verder versterkt waren na behandeling met bosutinib. In muizen vond ze al na 6 uur een sterk beschermend effect op het vaatendotheel en daarmee een duidelijke vermindering in de lekkage van de longvaten. Bosutinib is daarom een potentieel nieuw middel voor patiënten met vaatlekkage.
Veel COVID-19-patiënten hebben vocht in de longen door lekkende bloedvaten. Botros onderzocht of zij baat hebben bij imatinib, een remmer van de meerdere proteïnetyrosinekinasen die wordt gebruikt voor de behandeling van leukemiepatiënten. Bij behandeling met imatinib bleek het aantal overlijdensgevallen af te nemen en ook de ligduur op de IC af te nemen, waardoor de druk op de IC’s kan worden verlaagd.
Bron:
Botros L. Detection and treatment of pulmonary vascular disease. Proefschrift, Vrije Universiteit, Amsterdam, 4 maart 2022.