Onderzoekers van de afdeling Gastro-enterologie en Hepatologie van Amsterdam UMC ontwikkelden met succes een geautomatiseerd kwaliteitssysteem dat de beeldkwaliteit van het slokdarmslijmvlies kan beoordelen.1 Daardoor kan de computerondersteunde endoscopische diagnostiek van een barrettoesofagus verbeteren.
Het succes van computerondersteuning bij de beoordeling van barrettoesofagusweefsel hangt voor een groot deel af van de kwaliteit van de endoscopiebeelden. Deze is in de klinische praktijk nogal wisselend. Dat maakt dat de diagnostiek van een barrettoesofagus een uitdaging blijft voor endoscopisten. Martijn Jong, postdoctoraal onderzoeker, testte een computerondersteund kwaliteitssysteem (CAQ-systeem) dat speciaal is ontwikkeld voor de endoscopische diagnostiek van barrettoesofagus. Het systeem kan verschillende parameters voor de beeldkwaliteit meten en de endoscopist daarover rechtstreeks feedback geven.
Training
Het CAQ-systeem is getraind met bijna 5000 beelden van 243 patiënten met een barrettoesofagus. Daarbij werden objectieve factoren van de beeldkwaliteit beoordeeld, zoals de scherpte van het beeld, de belichting en eventuele spiegelreflectie, en subjectieve factoren, zoals de kwaliteit van het te beoordelen slijmvlies. Het systeem is vervolgens getest als een standalone apparaat en wanneer het als een soort voorfilter wordt toegevoegd aan een computerondersteund detectiesysteem waarbij beelden van lage kwaliteit automatisch worden verwijderd voordat ze worden beoordeeld.
Testen
Voor het testen van de standalone functie is de door de computer beoordeelde beeldkwaliteit van niet-dysplastisch barrettslokdarmweefsel vergeleken met het oordeel van 2 experts. Het onderscheid dat het CAQ-systeem maakte tussen goed en slecht te beoordelen weefsel kwam overeen met dat van de experts.
De filterfunctie is beoordeeld met een testset die bestond uit frames van barrettpatiënten met neoplastisch en niet-dysplastisch slokdarmweefsel. Hieruit bleek dat de sensitiviteit van de endoscopische diagnostiek toenam van 82 naar 90%, terwijl de specificiteit gelijk bleef op 75%. Daarmee is aangetoond dat inzet van het CAQ-systeem de accuratesse van de diagnostiek kan verbeteren.
Bron: