Het Europese beleid om de prijzen van medicijnen voor zeldzame ziekten – weesgeneesmiddelen – omlaag te krijgen, schiet tekort. Ook jaren na het aflopen van marktexclusiviteit blijven de prijzen hoog en ontbreekt concurrentie, blijkt uit een studie van onderzoekers van Amsterdam UMC, Centre for Future Affordable and Sustainable Therapy Development (FAST) en Zorginstituut Nederland.
De Europese Weesgeneesmiddelenverordening biedt farmaceutische bedrijven 10 jaar marktexclusiviteit om de ontwikkeling van geneesmiddelen voor zeldzame aandoeningen te stimuleren. Na deze periode zou concurrentie via generieke middelen of biosimilars moeten zorgen voor prijsdalingen. In de praktijk gebeurt dit echter nauwelijks.
Bij biologische weesgeneesmiddelen blijft concurrentie van biosimilars vaak volledig uit. Zelfs áls generieke alternatieven beschikbaar komen, gebeurt dit gemiddeld pas na 14 jaar en leidt het slechts tot een beperkte prijsdaling van ongeveer een derde. Zonder concurrentie blijven de prijzen vrijwel onveranderd.
De onderzoekers wijzen op de oorzaken van het uitblijven van concurrentie: de kleine doelgroep, hoge kosten voor het ontwikkelen van generieke alternatieven en lage verwachte opbrengsten. Dit marktfalen vraagt om aanvullend beleid, stellen de onderzoekers. Als concurrentie uitblijft, moet de overheid ingrijpen. Denk aan verplichte prijsverlagingen na het verlopen van exclusiviteit of financiële garanties voor producenten van generieke middelen.
Bron: