Het verband tussen hoofdpijn en temporomandibulaire stoornissen (TMD) wordt verstoord door bruxisme en somatische klachten, zo is gevonden in een retrospectief medisch dossieronderzoek van eigen bodem.
In deze studie is in een patiëntenpopulatie van een pijnkliniek die is gespecialiseerd in TMD en orofaciale pijn, gezocht naar mogelijke confounders die het verband tussen TMD en hoofdpijn verstoren. Er werden verschillende subtypes van hoofdpijn gediagnosticeerd, namelijk: zelfgerapporteerde hoofdpijn, migraine, spanningshoofdpijn en hoofdpijn die werd toegeschreven aan TMD. De aanwezigheid van TMD werd onderverdeeld in twee subtypen: pijnlijke TMD en aan het functioneren gerelateerde TMD.
Vormen van TMD
Van de 203 opgenomen patiënten had 67,5% hoofdpijn. In de subgroep van 58 patiënten met een pijnlijke TMD nam de prevalentie van zelfgerapporteerde hoofdpijn toe tot 82,8%. Het verband dat werd gevonden tussen zelfgerapporteerde hoofdpijn en pijnlijke en functiegerelateerde TMD werd verstoord door de aanwezigheid van somatische klachten, namelijk: pijnlijke TMD (OR 3,0) en functiegerelateerde TMD (OR 0,5). Bij patiënten met waarschijnlijke migraine verstoorden zowel somatische klachten als bruxisme het verband dat aanvankelijk werd gevonden met pijnlijke TMD.
Geen afzonderlijk entiteiten
De bevinding dat somatische klachten en parafuncties een verstorend effect hebben, wijst erop dat TMD en hoofdpijn een gemeenschappelijk centraal werkingsmechanisme hebben. Daarom zouden zorgverleners deze aandoeningen niet moeten zien als afzonderlijk entiteiten, maar naar het grotere geheel moeten kijken. Het is essentieel om oog te hebben voor de complexe aard van het diagnostische en therapeutische proces.
Bron