Patiënten met acute longembolie kunnen worden geselecteerd voor een ambulante behandeling met behulp van zowel de sPESI-score als de Hestia-criteria. Dit is de conclusie van een studie die is uitgevoerd in 26 ziekenhuizen in Nederland, België, Frankrijk en Zwitserland.
Om patiënten met een acute longembolie te selecteren voor thuisbehandeling wordt in Europese richtlijnen de Pulmonary Embolism Severity Index (PESI)-score of de vereenvoudigde PESI-score (sPESI) aanbevolen om het sterfterisico in het algemeen te beoordelen. Amerikaanse richtlijnen vereisen geen vooraf gedefinieerde score en adviseren om de pragmatische criteria te gebruiken zoals zijn beschreven in de Hestia-studie.
De gerandomiseerde HOME-PE-studie onderzocht of triage op basis van de Hestia-criteria minstens zo veilig en efficiënt is als triage op basis van sPESI-score. Gedurende drie jaar (2017 t/m 2019) werden 1974 patiënten met een acute longembolie geïncludeerd. Patiënten die waren gerandomiseerd naar de sPESI-groep kwamen in aanmerking voor ambulante zorg als de score 0 was; patiënten die waren gerandomiseerd naar de Hestia-groep kwamen in aanmerking voor ambulante zorg als alle 11 criteria negatief waren.
De Hestia-strategie bleek non-inferieur aan de sPESI-strategie: het primaire eindpunt, een samenstelling van terugkerende VTE, ernstige bloeding en overlijden door alle oorzaken binnen 30 dagen, kwam voor bij 3,8% van de patiënten in de Hestia-groep en 3,6% van de patiënten in de sPESI-groep (p = 0,005). In de laatste groep kwam een groter deel van de patiënten in aanmerking voor thuiszorg (48,4%) vergeleken met de Hestia-groep (39,4%). De arts die de leiding had over de patiënt negeerde de sPESI-uitkomst echter vaker dan de Hestia-uitkomst. Als gevolg hiervan werd een vergelijkbaar percentage patiënten binnen 24 uur ontslagen voor thuisbehandeling: 38,4% in de Hestia-groep en 36,6% in de sPESI-groep (p = 0,42).
Bron