Hogere niveaus van PM10 en PM2,5 kunnen een beschermend effect hebben tegen melanoom, mogelijk vanwege de lagere blootstelling aan ultraviolette straling. Dat concluderen Italiaanse onderzoekers in JEADV.
Het doel van deze case-controlstudie was om de associatie te onderzoeken tussen langdurige blootstelling aan PM10 en PM2,5 en het risico op melanoom. Er werden gegevens meegenomen van 2575 personen (1473 melanoompatiënten en 1102 gezonde controles) die de afdeling Dermatologie van het Universitair Ziekenhuis in Noord- en Midden-Italië bezochten. Demografische gegevens, rookstatus, voorgeschiedenis van zonnebrand en huidtype werden verzameld. De blootstellingsniveaus aan PM10 en PM2,5 werden geschat op basis van het woonadres van elke deelnemer tussen 2013 en 2021.
52% van de deelnemers was man en de gemiddelde leeftijd van de melanoompatiënten en de controles was respectievelijk 63,89 en 61,66 jaar. De meerderheid van de melanoompatiënten had Fitzpatrick-fototype 2 (59%) en 3 (36%). Er waren geen significante verschillen in de geografische spreiding van melanoompatiënten en controles op basis van postcode (p = 0,894). De gemiddelde Breslow-dikte van het melanoom was 1,01 mm, waarbij 68,15% van de gevallen werd gediagnosticeerd in stadium 0 en IA. Multivariate logistieke regressie toonde een beschermend effect van hogere PM10- (OR 0,89; 95%-BI 0,86-0,92; p < 0,001) en PM2,5-niveaus (OR 0,72; 95%-BI 0,68-0,76; p < 0,001). Donkere huidtypes (Fitzpatrick 4) en roken waren ook geassocieerd met een verlaagd risico op melanoom. De auteurs concluderen dat vervolgonderzoek nodig is om de complexe interactie tussen omgevingsfactoren en melanoomrisico beter te begrijpen.
Bron:
Bellinato F, Adami G, Reatini MA, et al. Impact of particulate matter exposure on melanoma risk: A multicentre case-control study. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2025 Jan 17. Online ahead of print.