Onderzoek van het LUMC laat zien dat immuunveroudering en kwetsbaarheid bij oudere patiënten met gemetastaseerd melanoom de effectiviteit van immuuncheckpointremmers niet verminderen. Ondanks veranderingen in circulerende immuuncellen bij kwetsbare ouderen, bleef de respons op de behandeling vergelijkbaar met die van jongere patiënten.
Immuuncheckpointremmers worden steeds voorgeschreven aan oudere patiënten met kanker. Hoge leeftijd, vooral in combinatie met kwetsbaarheid (frailty), is geassocieerd met immuunveroudering, waardoor de effectiviteit van immuuncheckpointremmers zou kunnen worden verminderd.
In de studie analyseerden de onderzoekers bloedmonsters van 60 patiënten die immuuntherapie met PD-1-remmers ondergingen vanwege gemetastaseerd melanoom. Oudere patiënten, vooral kwetsbare, bleken lagere niveaus van specifieke immuuncellen, zoals naïeve CD8+ T-cellen, te hebben. De groep kwetsbare ouderen had ook minder weefselgebonden effector geheugen CD8+ T-cellen en CD8+ mucosaal geassocieerde invariante T (MAIT)-cellen.
Toch zagen de onderzoekers in de verschillende leeftijdsgroepen geen verschillen in respons op de behandeling. Ook andere immunologische functies, zoals T-celproliferatie en de capaciteit van antigeenpresenterende cellen, bleken vergelijkbaar tussen leeftijdsgroepen.
Deze bevindingen suggereren dat de werkzaamheid van immuuncheckpointremmers niet wordt beperkt door veroudering of kwetsbaarheid. De onderzoekers benadrukken hierbij wel dat meer onderzoek nodig is om de rol van immuunveroudering bij immuuntherapie beter te begrijpen.
Bron: