Depemokimab is een nieuw, langwerkend biologisch medicijn voor de behandeling van ernstig eosinofiel astma. De fase III-studies SWIFT-I en SWIFT-II laten zien dat dit geneesmiddel leidt tot een reductie van 58 respectievelijk 48% in het jaarlijks aantal exacerbaties.
Depemokimab is afgeleid van mepolizumab en bindt, net als dit medicijn, aan IL-5. Naast een verhoogde affiniteit voor IL-5 heeft depemokimab, door een modificatie in de Fc-regio van het antilichaam, een langere halfwaardetijd. Hierdoor hoeft het maar 2 keer per jaar subcutaan te worden toegediend in plaats van eens per 4 weken (mepolizumab).
Tijdens de ERS 2024 presenteerde David Jackson (King’s College London, UK) de resultaten van de fase IIIA-gerandomiseerde, placebogecontroleerde SWIFT-1 en -2 studies.1,2 Aan deze studies namen astmapatiënten deel van 12 jaar en ouder die in de afgelopen 12 maanden in hun bloed een eosinofielenwaarde hadden van ≥ 300 cellen/μl óf een waarde van ≥ 150 cellen/μl tijdens de screening. De patiënten werden behandeld met een matige of hoge dosis inhalatiecorticosteroïden plus controllermedicatie én hadden in het jaar voorafgaand aan de studie ten minste 2 exacerbaties gehad waarvoor orale corticosteroïden noodzakelijk waren.
Zij werden 2:1 gerandomiseerd naar depemokimab (100 mg subcutaan, n = 502) of placebo (n = 260). Depemokimab werd toegediend in week 0 en week 26. De totale follow-upduur van de studie was 52 weken. Het primaire eindpunt was het jaarlijks aantal exacerbaties.
Deelnemers in de depemokimab-groep hadden tijdens de studie gemiddeld 0,46 en 0,56 (SWIFT-I en -II) exacerbaties per jaar. Voor deelnemers in de placebogroep was dit respectievelijk 1,11 en 1,08. Dit komt neer op een reductie van 58% (95%-BI 41-70, SWIFT I) en 48% (27-64, SWIFT II). Het aantal exacerbaties waarvoor een ziekenhuisopname of bezoek aan de Spoedeisende Hulp nodig was, nam af met 72% (gepoolde analyse).
Het percentage deelnemers dat bijwerkingen ervaarde verschilde niet tussen beide studiearmen. Er traden geen ernstige bijwerkingen op als gevolg van de medicatie.
De onderzoekers concludeerden dat depemokimab bij patiënten met ernstig eosinofiel astma leidt tot een significante en aanhoudende reductie in het aantal exacerbaties bij slechts 2 doses in 12 maanden tijd.
Bronnen:
- Jackson DJ, Wechsler ME, Jackson DJ, et al. Depemokimab efficacy/safety in patients with asthma on medium/high-dose ICS: The Phase IIIA randomised SWIFT-1/2 studies. ERS 2024, presentation 3718.
- Jackson DJ, Wechsler ME, Jackson DJ, et al. Twice-yearly depemokimab in severe asthma with an eosinophilic phenotype. N Engl J Med. 2024 Sep 9. Online ahead of print.