Toepassing van een klinisch besluitvormingssysteem onder een grote groep adolescenten via een regionaal gezondheidszorgsysteem heeft geen significante impact op de hiv-screening. Dit suggereert dat dergelijke systemen, die zich alleen richten op kennis en bewustwording, mogelijk onvoldoende zijn.
Klinische besluitvormingssystemen worden gezien als een veelbelovende strategie om hiv-screening binnen de zorg voor pediatrische patiënten te verbeteren. In dit Amerikaanse onderzoek is de effectiviteit van een op het elektronisch patiëntendossier gebaseerd klinisch besluitvormingssysteem in een netwerk van 31 pediatrische poli’s in het noordoosten van de VS onderzocht.1
Het betreffende klinische besluitvormingssysteem werd geïmplementeerd bij de jaarlijkse gezondheidscontroles voor adolescenten en bestond uit 3 componenten: 1) standaard screeningsaanbevelingen voor hiv-testen bij patiënten van 13 jaar en ouder 2) de Adolescent Health Questionnaire, een digitale vragenlijst over seksuele activiteit, ingevuld bij binnenkomst en 3) een geautomatiseerde melding in het medisch dossier als herinnering voor artsen om hiv-screening uit te voeren bij seksueel actieve jongeren.
Van de 60.592 adolescenten (gemiddelde leeftijd 15 jaar) die aan dit onderzoek deelnamen was 24,7% zwart, 8,7% Latijns-Amerikaans, 49,5% vrouwelijk en identificeerde 9,0% zich als lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender of queer. 15,1% gaf aan seksueel actief te zijn.
Slechts 2,2% van alle adolescenten en 11,1% van de seksueel actieve groep ondergingen hiv-screening.
Er werden geen significante verschillen in hiv-screeningpercentages gevonden tussen de periodes voor en na de inzet van het klinische besluitvormingssysteem.
Bron:
- Wood S, Difiore G, Kelly MK, et al. Effectiveness of clinical decision support in improving HIV screening in pediatric primary care. CROI Congress 2025, abstract 1183.